Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

solum segetibus fatiscit Col

  • 1 fatisco

    fatīsco, ere, und Depon. fatīscor, īscī (zu fatīgo und ad-fatim), I) auseinander gehen, lechzen, Risse bekommen, zerfallen, fatiscit area, Verg.: f. tellus, zerfällt, Verg.: f. ianua, öffnet sich, Tibull. – Depon. b. Lucr. 5, 308. – II) übtr., ermatten, erschöpft werden, sich erschöpfen, ovis fatiscit, Col.: solum segetibus fatiscit, Col.: seditio fatiscit, legt sich, Tac.: dum copiā fatiscunt, der Menge der Fälle erliegen, Tac.: fatiscens aetas, Sulp. Sev. epist. 3, 13. – Depon., Lucr. 3, 458. Varro b. Non. 479, 13. Fronto de bell. Parth. in. p. 217, 2 N.; princ. hist. p. 207, 7 N.: numquam fatiscar m. folg. Infin., Pacuv. tr. 154: haut fatiscar m. folg. quin u. Konj., Acc. tr. 330.

    lateinisch-deutsches > fatisco

  • 2 fatisco

    fatīsco, ere, und Depon. fatīscor, īscī (zu fatīgo und ad-fatim), I) auseinander gehen, lechzen, Risse bekommen, zerfallen, fatiscit area, Verg.: f. tellus, zerfällt, Verg.: f. ianua, öffnet sich, Tibull. – Depon. b. Lucr. 5, 308. – II) übtr., ermatten, erschöpft werden, sich erschöpfen, ovis fatiscit, Col.: solum segetibus fatiscit, Col.: seditio fatiscit, legt sich, Tac.: dum copiā fatiscunt, der Menge der Fälle erliegen, Tac.: fatiscens aetas, Sulp. Sev. epist. 3, 13. – Depon., Lucr. 3, 458. Varro b. Non. 479, 13. Fronto de bell. Parth. in. p. 217, 2 N.; princ. hist. p. 207, 7 N.: numquam fatiscar m. folg. Infin., Pacuv. tr. 154: haut fatiscar m. folg. quin u. Konj., Acc. tr. 330.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fatisco

  • 3 fatisco

    fatīsco, —, —, ere
    1) распадаться, трескаться, расседаться (navis, tellus fatiscit V; monumenta fatiscunt Aus)

    Латинско-русский словарь > fatisco

  • 4 fatisco

    fătisco, ĕre, v. n. (ante-class. in the dep. form fătiscor, ci; v. the foll.) [cf. Gr. chatis, chatizô; Lat. fatigo, fessus, adfatim; for the f = ch, cf. Gr. chu, cheô, cheusô; Lat. fundo, fons], to open in chinks or clefts, to gape or crack open, to fall apart, tumble to pieces ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    (naves) laxis laterum compagibus omnes Accipiunt inimicum imbrem rimisque fatiscunt,

    Verg. A. 1, 123:

    saxis solida aera fatiscunt,

    id. ib. 9, 809:

    area neu pulvere victa fatiscat,

    id. G. 1, 180:

    (pinguis tellus) haud umquam manibus jactata fatiscit,

    id. ib. 2, 249:

    viscera flammis (with torreri),

    Ov. M. 7, 554:

    heu canimus frustra, nec verbis victa fatiscit Janua,

    Tib. 1, 5, 67 (Müll. patescit):

    camelo ungues in longiore itinere sine calceatu fatiscunt,

    Plin. 11, 45, 105, § 254.—
    (β).
    In the dep. form:

    non delubra deum simulacraque fessa fatisci?

    Lucr. 5, 308.—
    II.
    Trop., to grow weak, become exhausted, to droop, faint, decrease (ante-class. in the dep. form):

    solum segetibus fatiscit,

    Col. 2, 13, 3:

    scrofa celerrime fatiscit, quae plures educat,

    id. 7, 9 fin.:

    ipse exercitusque per inopiam et labores fatiscebant,

    Tac. A. 14, 24: scriptores dum copia fatiscunt, id. ib. 6, 7:

    viri in segnitiem,

    Val. Fl. 3, 395:

    manibusque nesciis fatiscere,

    Tac. A. 16, 5:

    donec fatisceret seditio,

    id. H. 3, 10.— Poet., with inf.:

    exsatiata fatiscet Mater Achilleis hiemes affringere bustis,

    Stat. S. 5, 1, 35.—
    (β).
    In the dep. form:

    aevo,

    Lucr. 3, 458: altera irā, altera vulneribus fatiscuntur, Varr. ap. Non. 479, 13; Pac. ib. 307, 12; Att. ib. 10 and 479, 10 and 14; Fronto, Princ. Hist. p. 318 ed. Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > fatisco

  • 5 fatiscor

    fătisco, ĕre, v. n. (ante-class. in the dep. form fătiscor, ci; v. the foll.) [cf. Gr. chatis, chatizô; Lat. fatigo, fessus, adfatim; for the f = ch, cf. Gr. chu, cheô, cheusô; Lat. fundo, fons], to open in chinks or clefts, to gape or crack open, to fall apart, tumble to pieces ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    (naves) laxis laterum compagibus omnes Accipiunt inimicum imbrem rimisque fatiscunt,

    Verg. A. 1, 123:

    saxis solida aera fatiscunt,

    id. ib. 9, 809:

    area neu pulvere victa fatiscat,

    id. G. 1, 180:

    (pinguis tellus) haud umquam manibus jactata fatiscit,

    id. ib. 2, 249:

    viscera flammis (with torreri),

    Ov. M. 7, 554:

    heu canimus frustra, nec verbis victa fatiscit Janua,

    Tib. 1, 5, 67 (Müll. patescit):

    camelo ungues in longiore itinere sine calceatu fatiscunt,

    Plin. 11, 45, 105, § 254.—
    (β).
    In the dep. form:

    non delubra deum simulacraque fessa fatisci?

    Lucr. 5, 308.—
    II.
    Trop., to grow weak, become exhausted, to droop, faint, decrease (ante-class. in the dep. form):

    solum segetibus fatiscit,

    Col. 2, 13, 3:

    scrofa celerrime fatiscit, quae plures educat,

    id. 7, 9 fin.:

    ipse exercitusque per inopiam et labores fatiscebant,

    Tac. A. 14, 24: scriptores dum copia fatiscunt, id. ib. 6, 7:

    viri in segnitiem,

    Val. Fl. 3, 395:

    manibusque nesciis fatiscere,

    Tac. A. 16, 5:

    donec fatisceret seditio,

    id. H. 3, 10.— Poet., with inf.:

    exsatiata fatiscet Mater Achilleis hiemes affringere bustis,

    Stat. S. 5, 1, 35.—
    (β).
    In the dep. form:

    aevo,

    Lucr. 3, 458: altera irā, altera vulneribus fatiscuntur, Varr. ap. Non. 479, 13; Pac. ib. 307, 12; Att. ib. 10 and 479, 10 and 14; Fronto, Princ. Hist. p. 318 ed. Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > fatiscor

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»